That's what I mean

Reprise on Dingen #7 & #15: Twats Mashed Up

Interessant gegeven: tweets verzonden via de telefoon - en dat zijn natuurlijk de meeste - willen nogal eens gegeotagged zijn (leuke mash!). Hier leer je je smartphone beter in te stellen.

Ding #Z: Finito

Dat is nog eens opschieten: in minder dan 2 werkdagen thuis 11 dagdelen Dingen gedaan. Daarmee bijna 4 hele werkdagen uitgespaard, en dat komt zeer van pas in deze hectische tijd.

Dank aan Rob voor het eerste zetje.

Ding #23: Ding-a-Dong

Aardig om eens onder werktijd het web af te grazen. Was alweer een tijdje geleden: sinds het behalen van de tweede plaats in de krakercompetitie van 2005, en de eerste plaats in het jaar daarna ben ik me wat socialer gaan gedragen en zit ik niet meer zoveel met mijn hoofd in het beeldscherm. Prettig om de diepte weer eens in te gaan.

Zoals uit de voorgaangde posts mag blijken: ik vind het kennisnemen van de ontwikkelingen op Internet en de voortschreidende techniek uiterst belangrijk.
Nog belangrijker is echter het vermogen tot realistisch zijn. Ken uzelve, steek energie in dat wat moet en bouw daar dan verder op. Stel jezelf altijd de vraag: moet ik hier aan meedoen? Is het deel van mijn taak? Is het een zinnige aanvulling op wat ik al doe? Voorzie ik er al in? En vooral: heeft het prioriteit?
Vooral de sociale netwerken (en dan bedoel ik expliciet NIET de mogelijkheden tot crowdsourcing) zijn mijns inziens helemaal niet nodig als je een eigen website met de nodige catalogi erop hebt. Dat is allemaal exposure op de vleugels van hypes. Daar koop ik uiteindelijk helemaal niets voor; veel te vluchting en inhoudsloos. Zinvolle deelname kost veel tijd en inzet, terwijl het niet tot de primaire taak behoort. Verkeerde aanwending van middelen dus.

Alle begin is contemplatie. En dat kost tijd. Neem die. Want: zelfkennis is het begin van alle wijsheid. Web2.0 biedt mogelijkheden die tot voor kort ondenkbaar waren. De ontwikkeling van die mogelijkheden is hét moment om pas op de plaats te maken en te beoordelen of je daar klaar voor bent. Het NA is dat niet, en het erge is dat dat helemaal geen nieuws is.

Nogmaals: geen gebouw zonder fundament. Zeker niet in het huidige zo drassige Hollandse politieke landschap.

Ding #22: Be Smart!

Sinds enkele maanden ben ik de gelukkige bezitter van een smartphone. Prachtig om te zien wat je met een altijd en overal beschikbaar Internet en GPS kunt doen. Naar aanleiding van dit Ding heb ik meteen Layar geïnstalleerd om eens mee te spelen - dit is absoluut briljant. De Layer van bijvoorbeeld Funda is geweldig: dat is nog eens een manier om een nieuw huis te zoeken.
Wat er allemaal nog op ons afkomt - als je het probeert te bedenken gaat het je duizelen.

Een brede toepassing voor historisch geïnteresseerden op basis van het in het depot opgeslagen archiefmateriaal... Dat is nog niet zo gemakkelijk. Al te makkelijk wordt de denkfout gemaakt (niet in de laatste plaats binnen onze eigen organisatie) dat de informatie die in de archieven besloten ligt zo voor het oprapen ligt. Dat is namelijk niet zo: het vinden, interpreteren en in zijn eigen context zetten van die informatie is een vak appart, dat veel tijd en kunde vereist. Daar worden historici voor opgeleid. Archivarissen zijn er primair voor het beheer en het vindbaar maken (dus: het beheren en beheersen van de metadata) en niet voor het uitvoeren van de taken van de historicus. Zo voel ik het zelf ook: wanneer ik met inhoudelijk onderzoek bezig ben, voelt het alsof ik aan het hobbyen ben, en niet aan het werk.

Voor het beheer zelf zijn er natuurlijk wel mogelijheden te bedenken, maar dan ben je wel afhankelijk van het aanbrengen van bijvoorbeeld RFID-chips in verpakkingen of op archiefmateriaal. Dat is nog niet zo makkelijk gedaan als bedacht: ga maar eens 3.000.000 items (waarvan er vele losbladig zijn) een chip geven. Voor het depotbeheer zou het overigens een zegen zijn.

De inhoud is niet onze primaire zorg. De vorm is dat wel, samen met het de weg kunnen wijzen. Zoek daarom samenwerking met de specialisten op inhoudelijk gebied: dat zijn bij uitstek de universiteiten en onderzoeksinstellingen als ING. Waar wij trots op moeten zijn is de melding op hun producten: 'Mogelijk gemaakt door het Nationaal Archief'.

Dàt is ons belangrijkste merk.

Ding #21: Archief 2.0

Ja. Doen. Graag. Moet. Prachtig.

Randvoorwaarde: de basis op orde.

Wat is daar voor nodig? Tien jaar rust. Bewustwording dat je moet ophouden met het plannen van fijne autoritjes omdat je beseft dat je geen rijbewijs hebt. Dus: je niet laten verblinden door de mogelijkheden en de voorbeelden die anderen stellen, maar beginnen met zelfonderzoek en onderkennen dat je niet in de situatie verkeert een rijtoer te plannen omdat je niet aan de basisvoorwaarden voldoet.

Kort en simpel dus: terug naar de basis, daar een fundament leggen en dan rustig aan die kathedraal gaan bouwen.

(hoe liep het eigenlijk met Cato Maior af?)

Ding #20: from Footnote to Blindness

Hiep hiep hoera! Een hele grote vergaarbak met onvoorstelbaar veel informatie! Meer meer meer...! Prachtig om te merken dat de digitaliseringsprojecten maar doorgaan en doorgaan. Meteen twee krantenpagina's gevonden met informatie over Boris Skossyreff, eentje zelfs met een op het net nog onbekende foto:

En wilde je nu eindelijk eens weten wat er van Homer Tomlinson, zelfbenoemd 'King of the World' was terechtgekomen - alles staat in de kranten.

Er is natuurlijk ook wel wat op de site af te dingen: hij is nogal traag (niet zo vreemd), onoverzichtelijk door de massa aan gegevens en ik kan geen bladerfunctie vinden. Misschien toch maar eerst de tour nemen :-) Ook voor de navigatie is nogal wat doorzettingsvermogen nodig.

Je ziet hier trouwens wat er kan als je content goed ontsluit: alles wordt vindbaar. Daarom: vrijwilligers gevraagd om 110 kilometer handgeschreven archief nader te ontsluiten. Want: hoe kom je er anders achter dat Homer Tomlinson in 1958 het gastenboek van het Nederlandse paviljoen op de Expo te Brussel heeft getekend? Of dat Skossyreff in 1923 in Dijon een Nederlands paspoort wist te bemachtigen?

The future's so bright I've got to wear shades!

Ding #19: Da Trunk

Dit is een gebied waar voor archieven een taak ligt: het opzetten, ondersteunen en sturen van sites waar onderzoekers (en dan niet alleen de stamboomgeïnteresseerden) elkaar ontmoeten, vragen stellen, informatie uitwisselen, etc. Juist hier kan het archiefwezen zijn bestaansrecht bewijzen: het goed aanpakken van crowdsourcing, waardoor diepgaande digitale ontsluiting planmatig aangepakt en uitgevoerd kan worden.
Er worden in de cursustekst mooie voobeelden gegeven, die ook meteen losse eindjes tonen: zo heb ik bij Van Papier Naar Digitaal nog wel wat vragen over de kwaliteit, de compleetheid, de relevantie en de context van de gefotografeerde stukken.

Een grote dienst als het NA heeft het gewicht om als mediator op te treden. Belangrijk hierbij: wanneer de dienst de gebruikers benadert en laat zien dat er van alles mogelijk is, verdwijnt de bestaande barriere tussen gebruiker en beheerder. Wendt de vergrijzing aan voor ontsluiting! Laat de pensionado's iets nuttigs doen voor hun AOW! Archiefdienst: zorg dat je een spin in het web wordt, bemoei je actief met de hobbyisten, geef hun hobby een air van professionaliteit. Ze zullen met je weglopen en zo verdwijnt het stoffig imago als sneeuw voor de zon.

Ding #18: LibraryThing

Hoewel het voor iemand als ik, die erg van catalogiseren houdt én een behoorlijke bibliotheek heeft opgebouwd, inderdaad uiterst verleidelijk is een complete catalogus op te bouwen van mijn boekenbezit, blijf ik met de vraag zitten: waarom zou ik dat aan iedereen ter inzage geven? Okee, de mogelijkheid bestaat om een privé-catalogus (eyes only) aan te maken, toch wordt in de algemene voorwaarden duidelijk aangegeven dat privacy niet 100% geborgd kan worden.

LibraryThing geeft wel een goed voorbeeld van een van de zaken die ik altijd vrees bij 'gratis' diensten: er zijn beperkingen. Je kunt er gratis 200 boeken kwijt, voor meer mag je betalen. Een sigaar uit eigen doos? En: wat is de toegevoegde waarde? Exposure? Egostreling? Ook zie je één en dezelfde titel in verschillende vormen opduiken: er wordt dus geen eenheid afgedwongen, ook al kun je makkelijk titels ontlenen.

Ding #17: Social Networking

Tja, de vraag is inderdaad hoe een archiefdienst een sociaal netwerk kan uitnutten. Enige wat ik zo op kan lepelen: begin een thuishaven waar bezoekers zich kunnen melden, hun interesses kunnen delen en elkaar vragen kunnen stellen ('ik zoek naar mensen met de achternaam Berendse in Maasland tussen 1550 en 1610'). Eigenlijk niet veel anders dan een good old bulletinboard dus ;-) Maar: dat kan bij Ding #19 al.

Hoewel ik persoonlijk probeer me zo ver mogelijk van Social Networks te houden, maak ik een uitzondering voor LinkedIn. Is soms handig om contacten te onderhouden of de juiste mensen voor een klus te vinden.