Hoewel het voor iemand als ik, die erg van catalogiseren houdt én een behoorlijke bibliotheek heeft opgebouwd, inderdaad uiterst verleidelijk is een complete catalogus op te bouwen van mijn boekenbezit, blijf ik met de vraag zitten: waarom zou ik dat aan iedereen ter inzage geven? Okee, de mogelijkheid bestaat om een privé-catalogus (eyes only) aan te maken, toch wordt in de algemene voorwaarden duidelijk aangegeven dat privacy niet 100% geborgd kan worden.
LibraryThing geeft wel een goed voorbeeld van een van de zaken die ik altijd vrees bij 'gratis' diensten: er zijn beperkingen. Je kunt er gratis 200 boeken kwijt, voor meer mag je betalen. Een sigaar uit eigen doos? En: wat is de toegevoegde waarde? Exposure? Egostreling? Ook zie je één en dezelfde titel in verschillende vormen opduiken: er wordt dus geen eenheid afgedwongen, ook al kun je makkelijk titels ontlenen.
Wat ik makkelijk er aan vind is dat je die eigen 'collectie' altijd online bij de hand hebt. Sta je weer eens te dubben in de boekenzaak met de vraag of je 'm wel of niet al hebt...? Biedt librarything uitsluitsel.
BeantwoordenVerwijderenIk heb 'm dus wel geüpgrade naar 200+ boeken, maar moet nog wel een slagje maken in het invoeren.
Tweede voordeel is m.i. dat je vrij gemakkelijk met behulp van ISBN of barcode kan invoeren.
Maar ik ben ook van mening dat deze tool wel een stukkie gebruiksvriendelijker mag hoewel ik de potentie er voor mij, voor die twee bovenstaande punten wel in zie.