Ding #12: Socialist Tagging & Bookmarking

Het is aardig te zien dat de problemen waar ik me tussen 2000 en 2005 bij het bloggen voor gesteld zag inmiddels allemaal door marktpartijen zijn opgelost. Nadat bijvoorbeeld Blogger door Google was overgenomen werd Blogger stukken gebruiksvriendelijker en hoefde je niet meer allerlei onderdeeltjes van verschillende diensten in je HTML te combineren. Zo was er 'in den beginne' bijvoorbeeld geen ingebouwde reactiebox. Ook het taggen van posts was niet mogelijk.

Het bijhouden van interessante links was al helemaal geen sinecure: de afhankelijkheid van de machine waarop je een bookmark had geplaatst speelde iemand die destijds gemiddel 3 verschillende PC gebruikte (dat zijn er intussen 2 bijgekomen 5 + 1 smartphone) natuurlijk parten en de noodzaak van één verzamelpunt deed zich dan ook voelen. Zoals aangegeven loste ik dat op door webspace en HTML.
Een eigen linkpagina vergt echter onderhoud en is niet met minimaal klikken te bij te houden. Het feit dat ik die pagina al bijna 3 jaar niet meer bijgehouden heb geeft wel aan dat de toen gekozen oplossing niet ideaal is.

Bij het sociale van tagging en bookmarking zie ik absoluut de voordelen. Maar die voordelen komen nooit alleen: ze zijn altijd gepard aan nadelen. Het is niet voor niets dat onderwerpsontsluiting altijd volgens strikte regels en systematiek verloopt. Vaste regels en systematiek maken een opgebouwd systeem onafhankelijk van individuele voorkeuren, denkwijzen en - om een groot woord te gebruiken - de Zeitgeist. Juiste bij het loslaten van de regels onstaat er een wildgroei en wordt de uitkomst de grote gemene deler: wat de meeste gebruikers als standaard hebben wordt automatisch de standaard. Het grootste gevaar daarvan is de dictatuur van de middelmaat; 'goed is goed genoeg'.

Daar pas ik voor. Ik ben een professional en vind het vreselijk het oude vakmanschap zo te zien verwateren en de middelmaat als de van God gegeven oplossing gepresenteerd te zien worden. Begrijp me niet verkeerd: er zijn legio positieve kanten aan het sociale taggen en bookmarken. Echter, het is in zichzelf niet alleszaligmakend. Er heerst veel te veel de houding 'het kan dus het is goed' en 'het kan dus het moet'. Ik zet liever een stap terug om de voor- en nadelen tegen elkaar af te zetten, te toetsen aan de standaarden die je voorstaat en op basis van die uitkomsten al dan niet mee te doen.

Onthoudt: eigenwijsheid is geen ondeugd, zolang je goed blijft nadenken.